காற்று, நடனமணி, கவிதை கிறுக்கல்கள்

காற்று

விரையும் வண்டியில்,
நுழையும் காற்றே,
அருகில் உள்ளவளின் ஆடையை
அனுமதியின்றி கலைக்காதே,
என் புத்தகத்தின் இதழை,
வீணாகத் திருப்பாதே ,
அலையும் என் கண்களில்
தெரியும் காட்சியினால்
அவள் பார்வை வெப்பமாகிறது,
என் மனது குப்பை ஆகிறது.



நடனமணி.

என் சம்மதமின்றி
என் அழகு,
ஏராளமான கண்களுக்கு,
எதிர் விருந்தாகிறது.
எனக்கென்று ஓர் இதயம்,
எனக்கென்றோர் ஆசை,
என்னிடம் உள்ளக் கவிதை,
எவரும் கேட்பதில்லை,
என்னைப் பெற்றவள்,
எடுத்த முடிவு,
எதிர்க்கத் துணிவில்லை,
ஏழெட்டு நடன மங்கையரில்,
எங்கோ ஓர் மூலையில்,
எதற்கு இந்த இடுப்பை
எக்கும் ஆட்டம்?